Leczenie chorób włosów

W leczeniu wypadania włosów kluczowe jest dokładne ustalenie przyczyny problemu. Aby to zrobić, należy przeprowadzić szczegółową diagnostykę, która obejmuje kilka aspektów, takich jak: ocenę stanu skóry głowy, ocenę diety oraz jakości życia, testy pociągania, mikroskopię świetlną oraz inne badania specjalistyczne.

jest szczególnie pomocna w identyfikacji źródła problemu, umożliwia ona szczegółowe obejrzenie skóry głowy w powiększeniu i analizę jej stanu oraz fazy wzrostu włosów. Dodatkowo, podczas konsultacji przeprowadzany jest szczegółowy wywiad z pacjentem, pomagający ustalić podłoże problemu (choroby organizmu, uwarunkowania genetyczne).

Do możliwych przyczyn łysienia należą m.in.:

• -czynniki genetyczne,

• -niedobory składników odżywczych, -nadmierny stres,

• -podrażnienia skóry głowy związane z chorobami, -zaburzenia hormonalne,

• -stosowanie niektórych leków,

• -infekcje grzybicze i problemy z łojotokiem.

Leczenie wypadania włosów skupia się przede wszystkim na usunięciu przyczyny problemu, zahamowaniu dalszego wypadania włosów oraz na wspomaganiu wzrostu nowych włosów i wzmocnieniu skóry głowy. Metody leczenia mogą obejmować stosowanie leków doustnych, preparatów aplikowanych miejscowo, mezoterapię skóry głowy, zabiegi z osoczem bogatopłytkowym, karboksyterapię, a w niektórych przypadkach także przeszczepy włosów.

Ważne jest również monitorowanie pielęgnacji włosów, diety, stosowanych leków oraz innych schorzeń, które mogą wpływać na wypadanie włosów.

Przebieg leczenia:

Przebieg terapii nadmiernego wypadania włosów jest dostosowany do indywidualnych potrzeb każdego pacjenta i zależy od specyfiki przypadku. Leczenie zawsze zaczyna się od konsultacji z lekarzem, który przeprowadza wywiad, ocenia stan włosów i skóry głowy, a w razie potrzeby zaleca dodatkowe badania w celu postawienia precyzyjnej diagnozy.

Aby terapia była efektywna, kluczowe jest zidentyfikowanie i wyeliminowanie przyczyny wypadania włosów. Dlatego szeroka diagnostyka jest niezbędna. Po ustaleniu przyczyny, lekarz dobiera odpowiednie leki i terapie, mogą to być zarówno tradycyjne metody, jak i mniej konwencjonalne podejścia.

Często korzystne efekty przynosi połączenie kilku zabiegów lub stosowanie zarówno preparatów miejscowych, jak i doustnych. Większość dostępnych metod leczenia wypadania włosów jest mało inwazyjna, nie wymaga specjalnych przygotowań ani długiego okresu rekonwalescencji.

Metody leczenia:

Istnieje wiele metod leczenia wypadania włosów, które można stosować zarówno samodzielnie, jak i w połączeniu z innymi terapiami. Wybór odpowiedniej metody zależy od przyczyny problemu, a każda z nich działa na różne typy utraty włosów.

Podstawowymi metodami leczenia są leki doustne oraz preparaty do stosowania miejscowego. Niekiedy jednak ta forma leczenia, nie przynosi wystarczających efektów i należy podjąć próbę leczenia poprzez zabiegi:

• Zabiegi z osoczem bogatopłytkowym – to bezpieczna i hipoalergiczna terapia, która poprawia gęstość włosów i zmniejsza ich wypadanie poprzez regenerację i odżywienie skóry głowy.

• Zabieg z użyciem koktajlu peptydowego- zabieg pozwala na zahamowanie łysienia, poprzez serię zabiegów z użyciem substancji peptydowej bogatej również w kwas hialuronowy można znacznie polepszyć jakość mieszków włosowych i uzyskać efekt odbudowy owłosienia.

• Zabieg z użyciem komórek macierzystych- pobrane z organizmu pacjenta komórki macierzyste posiadają silne działanie regeneracyjne i odbudowujące, dzięki czemu widocznie poprawiają jakość mieszków włosowych i stan owłosienia skóry głowy.

• Mezoterapia skóry głowy– polega na wprowadzeniu preparatów do głębszych warstw skóry poprzez kontrolowane mikroiniekcje. Jest skuteczna w hamowaniu utraty włosów i wzmocnieniu skóry głowy (np. Mezoterapia).

• Karboksyterapia – metoda, która poprawia krążenie i mikrokrążenie w skórze głowy, co sprzyja lepszemu odżywieniu i wzmocnieniu mieszków włosowych.

• Preparaty z minoksydylem – stosowane zewnętrznie, skuteczne w leczeniu łysienia androgenowego, poprawiają kondycję włosów i zmniejszają ich wypadanie.

• Glikokortykosteroidy– stosowane w przypadku zapalnych lub immunologicznych przyczyn wypadania włosów. Działają silnie przeciwzapalnie i immunosupresyjnie, jednak długotrwałe stosowanie może prowadzić do działań niepożądanych.

• Finasterydy i inne leki przeciwłysieniowe– skuteczne w przypadku łysienia o podłożu genetycznym, pomagają w spowolnieniu procesu utraty włosów.

• Przeszczep włosów– idealne rozwiązanie, gdy mieszki włosowe zostały trwale uszkodzone. Metoda ta polega na przeniesieniu zdrowych mieszków włosowych z innych obszarów ciała na miejsca, gdzie występuje ich niedobór.

Efekty leczenia:

Rezultaty leczenia wypadania włosów, choć zależą od wybranej metody i indywidualnych okoliczności, zazwyczaj są satysfakcjonujące. Niektóre metody przynoszą szybkie efekty, widoczne zaraz po zabiegu, podczas gdy inne wymagają większej ilości czasu na działanie. Ważne jest, aby nie rezygnować z leczenia po ustąpieniu głównego problemu. Regularne wizyty kontrolne są istotne, gdyż wypadanie włosów może mieć tendencję do nawracania.

Regularne monitorowanie stanu skóry głowy i włosów co kilka miesięcy może pomóc w wczesnym wykryciu problemów dermatologicznych i/lub różnych typów łysienia.

Warto również skonsultować z lekarzem odpowiedni plan pielęgnacji oraz dobrać właściwe do danej skóry głowy kosmetyki, które mogą wpływać na zdrowie włosów. Odpowiednia pielęgnacja, zbilansowana dieta i zdrowy styl życia są kluczowe dla zapobiegania wielu problemom skórnym oraz nadmiernemu wypadaniu i łamliwości włosów. Holistyczne podejście do leczenia pozwala cieszyć się pięknymi i gęstymi włosami niezależnie od wieku i płci.

Wskazania do leczenia:

Wskazania do leczenia wypadania włosów obejmują wyraźne przerzedzenie fryzury, pojawianie się łysych placków, zakola oraz stopniowe cofanie się linii włosów. Warto zgłosić się na konsultację lekarską również wtedy, gdy codziennie tracimy więcej niż 100 włosów, choć ten objaw może być trudny do precyzyjnego zmierzenia.

Sezonowe wypadanie włosów oraz ich utrata związana z naturalnymi zmianami hormonalnymi również mogą być powodem wizyty u trychologa. Leczenie powinno rozpocząć się również w przypadku problemów takich jak łojotok, tłusta łuska czy osłabione i łamliwe włosy.

W przypadku podejrzenia nadmiernego wypadania włosów, nie warto czekać na pogorszenie objawów. Wczesna diagnoza jest kluczowa, ponieważ łatwiej leczyć łysienie w początkowych stadiach. Wczesne działanie pozwala na wdrożenie działań prewencyjnych, które mogą zapobiec dalszej utracie włosów, wzmocnić je i znaleźć przyczynę problemu zanim pojawią się widoczne oznaki łysienia.

Przeciwskazania do leczenia:

Decyzję o zaistnieniu przeciwwskazań do leczenia podejmuje wyłącznie lekarz, a te mogą się różnić się w zależności od wybranej metody leczenia.

Zabiegi takie jak mezoterapia, karboksyterapia i osocze bogatopłytkowe zazwyczaj niosą ze sobą najmniejsze ryzyko przeciwwskazań.

• -Mezoterapii nie wykonuje się u osób przyjmujących leki przeciwzakrzepowe lub mających infekcje skóry.

• -Karboksyterapia jest niewskazana w przypadku problemów sercowo-naczyniowych, zapaleń żył czy niekontrolowanego ciśnienia tętniczego.

• -Zabiegi z osoczem nie są zalecane w czasie menstruacji, ciąży, dermatoz czy infekcji skóry.

• -Preparaty z minoksydylem nie powinny być stosowane w miejscach z aktywnymi chorobami skóry czy uszkodzeniami tkanek, a także w czasie ciąży.

• -Glikokortykosteroidy, mimo że są skuteczne, mogą wywoływać liczne efekty uboczne i dlatego ich stosowanie wymaga starannego dopasowania do indywidualnego przypadku. Nie są zalecane dla osób, które mogą doświadczyć działań niepożądanych.

• -Finasteryd jest zazwyczaj stosowany u mężczyzn i nie jest zalecany dla kobiet w wieku rozrodczym, w ciąży oraz dzieci. W przypadku kobiet szuka się alternatyw, które nie wiążą się z dużym ryzykiem.

• -Przeszczepy włosów są przeciwwskazane u osób w złym stanie zdrowia, z chorobami skóry głowy lub problemami z krzepliwością krwi. Przed przystąpieniem do przeszczepu pacjent musi przejść odpowiednie badania kwalifikacyjne.

• Każdorazowo przed podjęciem działania, specjalista musi określić stan zdrowia pacjenta i dobrać odpowiednią metodę leczenia, która nie będzie wpływała negatywnie na zdrowie, samopoczucie czy przebieg leczenia.