Jak powstrzymać wypadanie włosów u mężczyzn

Wielu mężczyzn stresuje się nadmiernym wypadaniem włosów, co nie jest zaskakujące, ponieważ gęste i zdrowe włosy są w wielu kulturach postrzegane są jako atut i wpływają na atrakcyjność. Utrata włosów może wynikać z różnych przyczyn, takich jak genetyka, hormony, choroby autoimmunologiczne czy niewłaściwa pielęgnacja. Na szczęście, istnieją sposoby na walkę z tym problemem – które w zdecydowanej większości przynoszą pozytywne rezultaty.

Przyczyny łysienia u mężczyzn

Łysienie androgenowe

Najczęstszą przyczyną utraty włosów u mężczyzn jest łysienie androgenowe, które dotyczy 70-80% pacjentów zgłaszających się do specjalistów z problemem przerzedzającej się fryzury. To schorzenie wynika z nadwrażliwości mieszków włosowych na dihydrotestosteron, będący pochodną testosteronu. W początkowej fazie włosy stają się cieńsze i słabsze, a z czasem zaczynają wypadać, co prowadzi do zauważalnego zmniejszenia objętości fryzury. Choć mieszki włosowe pozostają nienaruszone, stają się one nieaktywne. Łysienie androgenowe może dotykać mężczyzn już w wieku 20-30 lat. Pierwsze objawy obejmują pogłębianie się zakoli, a w późniejszej fazie wypadanie włosów z czubka głowy, aż do całkowitego przerzedzenia, najczęściej łysieniem nie są dotknięte jedynie włosy na potylicy.

Łysienie telogenowe

Łysienie telogenowe wiąże się z zaburzeniem prawidłowego cyklu wzrostu włosa. Choć częściej dotyka kobiet, może również występować u mężczyzn. Mechanizm powstawania tego typu łysienia nie jest w pełni zrozumiany, ale uważa się, że może mieć związek z hormonami, długotrwałym stresem, złymi nawykami żywieniowymi lub przedłużonym stosowaniem pewnych leków. Powszechnie przyjmuje się, że choroba może być powiązana z autoimmunologią. Jeśli trychologowi uda się zidentyfikować źródło problemu, istnieje możliwość odzyskania większości włosów w ciągu sześciu miesięcy, co czyni dokładną diagnostykę szczególnie korzystną.

Łysienie plackowate

Łysienie plackowate dotyka zarówno kobiet, jak i mężczyzn, a coraz częściej pojawia się u osób przed 30 rokiem życia. Charakteryzuje się występowaniem łysych obszarów na owłosionej skórze głowy, spowodowanych stanem zapalnym, który prowadzi do uszkodzenia mieszków włosowych i wypadania włosów. Przyczyny tej choroby przypuszczalnie mają podłoże autoimmunologiczne. Łysienie plackowate występuje w różnych formach, takich jak ogniskowe, wieloogniskowe, uogólnione, całkowite czy rozlane łysienie plackowate. Często współistnieje z atopowymi zmianami skórnymi oraz problemami z paznokciami.

Łysienie łojotokowe

Ten typ łysienia wiąże się z łojotokowym zapaleniem skóry głowy, które początkowo objawia się łupieżem, a następnie żółtą łuską i sporadycznymi wysiękami. Skóra głowy początkowo zaczyna swędzieć i sprawiać pacjentowi dyskomfort, z czasem zauważalna może być utrata włosów. Łysienie łojotokowe jest zazwyczaj łatwiejsze do leczenia niż androgenowe czy plackowate, choć proces terapeutyczny trwa długo. Pacjenci mają jednak realną szansę na naturalne odzyskanie włosów, o ile interwencja zostanie podjęta na wczesnym etapie, zanim mieszki włosowe ulegną trwałemu uszkodzeniu.

Sezonowa utrata włosów

Sezonowa utrata włosów może być dodatkowo zaostrzona przez stres oraz niewłaściwe nawyki zdrowotne. W normalnych warunkach tracimy od 50 do 100 włosów dziennie, jednak jesienią liczba ta może wzrosnąć aż do 150. Jest to jednak zjawisko przejściowe, które zwykle nie trwa dłużej niż kilka tygodni. W miejscach, gdzie włosy wypadają, pojawiają się nowe, tzw. baby hair, które zastępują te utracone.

Jeśli jednak objawy utrzymują się dłużej, warto zasięgnąć porady lekarza. Przy sezonowej utracie włosów widzimy więcej włosów w otoczeniu (na szczotce, w odpływie prysznica, na poduszce), ale nie zawsze zauważamy wyraźne przerzedzenie na głowie.

Diagnostyka łysienia u mężczyzn

W przypadku nadmiernej utraty włosów warto skonsultować się z trychologiem- specjalistą od włosów i skóry głowy. Podczas wizyty trycholog oceni, czy obecna sytuacja związana z owłosieniem skóry głowy wymaga interwencji, czy mieści się w granicach normy. Konsultacja rozpoczyna się od wywiadu, w którym zawarte mogą zostać pytania o tempo życia, ilość stresu, odbyte choroby i skłonności genetyczne. Kolejnym kluczowym etapem jest oceny stanu skóry głowy i włosów za pomocą specjalistycznych narzędzi. Niekiedy zalecone mogą zostać specjalistyczne badania, takie jak badania krwi, hormony.

Trycholog podczas konsultacji przeprowadza również testy np. test polegający na delikatnym pociągnięciu kilkudziesięciu włosów i ocenie- jaka ilość w wyniku pociągnięcia została wyrwana. Popularną metodą diagnostyczną jest trichoskopia, która dzięki dużemu powiększeniu pozwala na dokładną ocenę włosów, skóry głowy oraz mieszków włosowych. To bezbolesne i nieinwazyjne badanie dostarcza cennych informacji na temat przyczyn wypadania włosów.

W ramach bardziej szczegółowej diagnostyki lekarz może zalecić wykonanie trichogramu. Metoda ta polega na pobraniu około 50 włosów i analizie ilości cebulek w różnych fazach wzrostu. Badanie to pozwala także ocenić, czy cebulki są zdeformowane, włosy osłabione lub czy ich struktura jest zaburzona. Jeżeli ponad 15% z pobranych włosów znajduje się w fazie telogenowej, diagnozowane jest łysienie telogenowe.

Leczenie łysienia u mężczyzn

W leczeniu łysienia androgenowego często stosuje się zarówno ogólnoustrojowe, jak i miejscowe preparaty. Do popularnych leków należą finasteryd, dutasteryd i minoksydyl. Można je stosować pojedynczo lub w połączeniu, zarówno miejscowo, jak i doustnie, w zależności od wybranego preparatu. Substancje te wspomagają mieszki włosowe i zwiększają liczbę włosów w fazie anagenowej. Minoksydyl bywa również używany po zabiegach rekonstrukcji włosów, aby przyspieszyć ich wzrost.

W leczeniu łysienia plackowatego często wykorzystuje się cyklosporynę oraz miejscowo stosowane sterydy. Skuteczne mogą być również terapie światłem UVA, UVB lub PUVA, a także krioterapia czy zabiegi trychologiczne, takie jak mezoterapia. W przypadku łysienia łojotokowego może być stosowana kuracja ditranolem, mająca na celu wywołanie miejscowego stanu zapalnego. Dodatkowo przepisywane są preparaty przeciwgrzybiczne, przeciwzapalne i przeciwświądowe oraz fototerapia.

Metody leczenia łysienia u mężczyzn

W leczeniu łysienia trycholodzy często stosują kilka kluczowych zabiegów:

• Mezoterapia igłowa skóry głowy -polega na dostarczaniu substancji odżywczych bezpośrednio pod skórę za pomocą iniekcji. Zabieg ten poprawia kondycję włosów, zmniejsza ich wypadanie i wzmacnia mieszki włosowe.

  
  

• Osocze bogatopłytkowe na włosy -to terapia, w której preparat wytwarzany z krwi pacjenta wspomaga odżywienie skóry głowy, poprawia mikrokrążenie i wspiera wzrost włosów. Dzięki wykorzystaniu własnej krwi pacjenta ryzyko reakcji alergicznych jest minimalne.

  
  

• Terapie tlenowe, które są szczególnie skuteczne w leczeniu łojotoku, łysienia oraz

  nadmiernego wypadania włosów, polegają na wprowadzaniu skoncentrowanego tlenu pod wysokim ciśnieniem. Zabieg ten pomaga oczyścić zablokowane pory, odżywić mieszki włosowe i dotlenić skórę głowy.

  
  

• Ostatecznością jest przeszczep włosów, najbardziej inwazyjna metoda leczenia łysienia, ale oferująca najbardziej spektakularne efekty. Polega na przenoszeniu mieszków włosowych z obszaru dawczego, zazwyczaj potylicy, do obszaru biorczego, co pozwala na uzyskanie gęstych włosów w miejscach, które były oporne na inne formy terapii.

Kiedy mężczyźni zaczynają łysieć?

Nadmierna utrata włosów dotyczy nawet jednej trzeciej mężczyzn w wieku od 25 do 40 lat, jednak pierwsze oznaki lub predyspozycje do przyszłego łysienia mogą pojawić się już około 20. roku życia. Można to przewidzieć, obserwując stan włosów innych mężczyzn w rodzinie, ponieważ niektóre formy łysienia mają podłoże genetyczne. Wczesne objawy, takie jak zakola lub tzw. wysokie czoło, mogą wskazywać na skłonność do łysienia. Typ łysienia, który uważa się za część naturalnego procesu starzenia, pojawia się po 50. roku życia i jest związany z działaniem hormonów.

Jak zapobiegać łysieniu u mężczyzn?

Styl życia, poziom stresu oraz dieta często mają znaczący wpływ na wypadanie włosów, dlatego warto zadbać o odpowiednie witaminy w codziennym jadłospisie. Witamina A i E, zwane witaminami młodości, odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu zdrowych i elastycznych włosów. Niedobory witaminy A mogą prowadzić do osłabienia, łamliwości i wypadania włosów. Biotyna (B7), dostępna zarówno w suplementach, jak i lekach, wspomaga wzrost włosów, wzmacnia je i zmniejsza łojotok. Niacyna poprawia stan mieszków włosowych, pobudzając krążenie i dotleniając skórę głowy, co korzystnie wpływa na ich zdrowie. Ryboflawina (B2) również jest ważna, gdyż jej niedobory mogą prowadzić do wypadania włosów, a pomaga ona w metabolizowaniu innych kluczowych witamin. Istotne są także witaminy B12 i B6, a minerały, takie jak cynk, miedź, żelazo i krzem, odgrywają równie ważną rolę w utrzymaniu włosów w dobrej kondycji.