Leczenie łysienia plackowatego

U osób z występującym łysieniem plackowatym dochodzi do uszkodzenia mieszków włosowych, co prowadzi do wypadania włosów. Na skórze głowy wraz z czasem zaczynają pojawiać się pozbawione włosów plamy/placki, które początkowo mogą nie być mocno widoczne (przez wzgląd na nieduży rozmiar), z czasem jednak zmiany powiększają się, osiągając rozmiar od 5 do 10 centymetrów.

Brak działania i podjęcia leczenia w przypadku leczenia plackowatego, może prowadzić do całkowitego wyłysienia, obejmującego nie tylko obszar głowy, ale również rzęsy i brwi. Schorzenie to może dotknąć osoby w każdym wieku, zarówno mężczyzn, jak i kobiety. Pomimo iż postęp medyczny, również w zakresie trychologii jest ogromny, to zmiany spowodowane przez łysienie plackowate bywają nieodwracalne.

Przyczyny łysienia plackowatego?

Łysienie plackowate może występować zarówno na skórze głowy, jak i na innych częściach ciała. Objawia się ono jako placki – obszary całkowicie pozbawione włosów, ale może również prowadzić do całkowitej utraty włosów na całej powierzchni skóry głowy lub ciała. Przyczyny tego schorzenia nie są w pełni opisane, choć wiadomo, że stres i mechanizmy autoimmunologiczne mają znaczący wpływ na jego rozwój. W przypadku łysienia plackowatego mieszki włosowe oraz obecne w nich komórki macierzyste nie ulegają uszkodzeniu, co daje nadzieję na możliwość odrostu włosów w obszarach dotkniętych chorobą.

Na czym polega leczenie łysienia plackowatego?

Istnieje wiele metod leczenia łysienia plackowatego, które są dobierane indywidualnie do każdego pacjenta, w zależności od przyczyn problemu, które nie zawsze są jednoznaczne. Przyczyny łysienia plackowatego mogą obejmować atopowe zapalenie skóry, schorzenia autoimmunologiczne, czynniki genetyczne lub zaburzenia hormonalne.

Po szczegółowym wywiadzie z pacjentem, lekarz przeprowadza badanie skóry głowy i zleca niezbędne testy diagnostyczne w celu ustalenia przyczyny łysienia. Leczenie może obejmować stosowanie odpowiednich preparatów, najczęściej glikokortykosteroidów, regulację poziomu hormonów lub wprowadzenie zabiegów kosmetologicznych i medycyny estetycznej, takich jak mezoterapia czy karboksyterapia.

Immunoterapia, która wywołuje kontrolowany stan zapalny na skórze, często przynosi bardzo dobre wyniki w leczeniu łysienia plackowatego. Skuteczne może być również leczenie PUVA, które polega na stosowaniu środków zwiększających wrażliwość skóry na promieniowanie UV, a następnie na terapii światłem.

Przebieg leczenia:

Przebieg leczenia jest ściśle uzależniony od indywidualnej sytuacji pacjenta. Proces leczenia zawsze rozpoczyna się od wizyty u dermatologa lub trychologa, który przeprowadza szczegółowy wywiad lekarski dotyczący objawów, historii choroby, ogólnego stanu zdrowiapacjenta oraz stosowanych dotychczas leków.

Następnie lekarz dokonuje oceny stanu skóry głowy i zleca niezbędne badania diagnostyczne, które pozwalają na określenie diagnozy i dobranie odpowiedniej metody leczenia. Na podstawie uzyskanych wyników badań, specjalista proponuje odpowiednią metodę leczenia. W niektórych przypadkach możliwe jest zastosowanie kombinacji różnych metod leczenia lub dodatkowych zabiegów kosmetologicznych, które mogą wpłynąć pozytywnie na pobudzenie do wzrostu mieszków włosowych.

Łączenie kilku metod leczenia często prowadzi do szybszych rezultatów i przywraca zdrowy, gęsty wygląd włosów. Mimo ustąpienia problemu, zaleca się kontynuowanie regularnych wizyt kontrolnych u lekarza, ponieważ łysienie plackowate może mieć tendencję do nawrotów.

Metody leczenia:

W leczeniu łysienia plackowatego mogą być zastosowane następujące metody:

1. Glikokortykosteroidy– stosowane doustnie lub miejscowo, na skórę głowy. Można je aplikować w formie tabletek, kapsułek, maści, kremów lub żeli. Terapie glikokortykosteroidami mogą być łączone i mają działanie silnie przeciwzapalne oraz przeciwalergiczne, przynosząc umiarkowane lub bardzo dobre efekty.

2. Immunoterapia – ma na celu wprowadzenie organizmu w stan tolerancji na dany alergen. Jest to dobrze tolerowana metoda, która została dokładnie przebadana i często przynosi bardzo dobre rezultaty. Polega na miejscowym stosowaniu substancji wywołujących reakcję alergiczną w obszarze dotkniętym łysieniem.

3. Leczenie PUVA – metoda łącząca działanie promieni UV z lekami światło uczulającymi, które zwiększają efektywność promieniowania. Jest stosowana w leczeniu schorzeń dermatologicznych i trychologicznych.

4. Terapie wspomagające wzrost włosów– obejmują takie metody jak karboksyterapia, polegająca na podskórnym podawaniu dwutlenku węgla oraz mezoterapia, w której skóra jest nakłuwana i aplikowany jest odżywczy koktajl dostosowany do indywidualnych potrzeb, który stymuluje wzrost i wzmacnia włosy.

Efekty leczenia:

Skuteczność leczenia łysienia plackowatego zależy od zastosowanej metody. Na przykład, immunoterapia z użyciem DCP aplikowanego na skórę głowy może przynieść efektywność na poziomie 80-90%. Jeśli uda się zidentyfikować i usunąć przyczynę problemu, na przykład poprzez regulację hormonalną, leczenie może okazać się bardzo efektywne, a odrastające włosy mogą pojawić się w krótkim czasie. Jednak w niektórych przypadkach łysienie plackowate może być trudne do wyleczenia, a terapia może trwać nawet do 2 lat.

Choroba ta wymaga ciągłej kontroli lekarskiej, regularnych badań oraz monitorowania postępów osiągniętych dzięki wybranej metodzie leczenia. Gdy odpowiedź na leczenie jest pozytywna, można spodziewać się stopniowego zmniejszania się widoczności łysych placków, ich zarastania nowymi włosami oraz znaczącego ograniczenia wypadania włosów.

Wskazania do leczenia:

Wskazania do leczenia łysienia plackowatego obejmują przede wszystkim stopniowo pojawiające się łyse placki na głowie. U większości pacjentów włosy, które wypadają, mają formę wykrzykników – są cieńsze u nasady i krótsze. Skóra, w miejscu wypadania włosów, nie powinna być zaczerwieniona/ podrażniona ani objęta zmianami chorobowymi, niekiedy pacjenci mogą odczuwać jednak swędzenie w tej okolicy.

Innym charakterystycznym objawem, który wskazuje na konieczność leczenia, jest obecność żółtych czopów w miejscach mieszków włosowych w badaniach. Łysienie plackowate może również negatywnie wpływać na stan psychiczny pacjenta. Czasami towarzyszą mu zmiany w obrębie płytki paznokciowej, choć nie jest to regułą.

Przeciwskazania do leczenia:

Każda z wymienionych metod leczenia jest dostosowywana indywidualnie do stanu i potrzeb pacjenta. Wybór konkretnej terapii zależy od wielu czynników, takich jak ogólny stan zdrowia pacjenta, przyjmowane na stałe różnego rodzaju leków oraz podłoże łysienia. Decyzja jest podejmowana na podstawie szczegółowego wywiadu ze specjalistą, wyników badań krwi, badań histopatologicznych i

W przypadku leczenia metodą PUVA, przeciwwskazaniami mogą być m.in. ciąża oraz okres karmienia, młody wiek pacjenta, schorzenia nerek i wątroby, oraz niektóre choroby okulistyczne. Metoda ta nie jest również stosowana u pacjentów obciążonych w przeszłości nowotworami lub zwiększonym ryzykiem zachorowania na choroby nowotworowe. Dodatkowo, przeciwwskazaniem do terapii światłem może być również używanie innych środków światło uczulających lub nadwrażliwość na promieniowanie UV.

Glikokortykosteroidów nie stosuje się u pacjentów z ciężkimi i niewyregulowanymi zaburzeniami ciśnienia, osteoporozą czy zaawansowanymi problemami okulistycznymi, choć decyzja ta zależy od indywidualnego przypadku i stosowanego preparatu.

Immunoterapia z kolei jest metodą rzadko wybieraną dla pacjentów poniżej 5 roku życia, chyba że istnieje szczególne uzasadnienie. Przeciwwskazaniem do jej stosowania jest także zakażenie wirusem HIV oraz obecność innych schorzeń, które mogą zaburzać prawidłową reakcję układu immunologicznego na leczenie.