Rumień na twarzy to jeden z kluczowych objawów skóry naczyniowej, podobnie jak nadwrażliwość charakteryzuje się różnym stopniem nasilenia i czasem trwania. Rumień to głównie silne zaczerwienienie w okolicach twarzy (najczęściej policzki i nos), ale również okolice szyi czy dekoltu. Zmiany poza silnym różowym bądź czerwonym zabarwieniem mogą również przyczyniać się do uczucia dyskomfortu, kłucia, pieczenia i ściągnięcia skóry.
Czym jest rumień?
Rumień towarzyszy głównie osobom borykającym się ze skórą naczyniową, występować może on niezależnie od płci, najczęściej u pacjentów z I oraz II fototypem skóry, nieco częściej jednak obserwowany jest on u kobiet. Skóra z objawami rumienia, bywa często skórą wrażliwą, silniej narażoną na uszkodzenia i przesuszenia.
Zmiany rumieniowe nie mają określonego czasu trwania, początkowo mogą być one przemijające, jednak z czasem (rumień/flushing) może utrwalać się. Zmiany wywołane przez rozszerzanie się naczyń krwionośnych zauważalne są najczęściej na twarzy (okolice nosa i policzków), jak również na szyi i górnej partii klatki piersiowej.
Niestety, w niektórych przypadkach wzmożona reaktywność naczyniowa, prowadzić może do trądziku różowatego. Skóra naczyniowa występować może również u osób borykających się z łojotokowym zapaleniem skóry lub innymi typami zapaleń skóry.
Rumień, gdzie występuje?
Rozbudowany układ naczyniowy skóry twarzy, składa się z ogromnej ilości naczyń w przeliczeniu na jednostkę objętościową skóry. Pojemność łożyska naczyniowego w obszarze twarzy, jest więc znacznie większa niż w pozostałych obszarach ciała. Również silnie unerwienie naczyń skórnych oraz płytkie umiejscowienie splotu naczyniowego podbrodawkowego wpływa na większą skłonność skóry twarzy do występowania rumienia.
Rumień występuje najczęściej w obszarach rumieniowych ciała (blush area, flushing region), do których zaliczane są okolice twarzy, szyi i dekoltu.
Zmiany początkowo mogą być nietrwałe, przemijające, jednak z czasem ich trwałość może zwiększać się- dodatkowo pojawić mogą się rozszerzone naczynka krwionośne oraz prześwitujące przez naskórek naczynka splotu brodawkowatego – teleangiektazjami.
Przyczyny powstawania rumienia:
Czynników odpowiadających za powstawanie rumienia może być wiele. Do najczęstszych zaliczamy:
1. Czynniki fizyczne:
Nadmierna ekspozycja na promieniowanie UV
Nadmierne nagrzewanie (sauna, solarium, gorące kąpiele, wysoka temperatura powietrza)
Ekspozycja na bardzo niskie temperatury (mróz, silny/zimny wiatr)
Stała zmiana temperatur
2. Przyjmowane leki
Leki rozszerzające naczynia krwionośne: nitrogliceryna, kwas nikotynowy, statyny, glikokortykosteroidy, inhibitory acetylocholiny
Witamina PP
Leki stosowane miejscowo: retinoidy, glikokortykosteroidy
3. Składniki zawarte z produktach spożywczych
Sery i inne produkty mleczne
Produkty zawierające tyraminę i histaminę w składzie (sery pleśniowe, tuńczyk, makrela, łosoś),
Produkty zawierające glutaminian sodu, azotynę i siarczany
Ostre przyprawy takie jak: chili, pieprz, ostre sosy, produkty z kapsaicyną
Owoce: cytrusy, śliwki, banany, figi
Rośliny strączkowe: fasola, groch, bób
Herbata, kawa
Alkohol
4. Czynniki chemiczne
Produkty na bazie alkoholu
Aceton
Środki zapachowe
Produkty zawierające mentol
Środki złuszczające i ściągające
Czynnikami mogącymi wpływać na powstawanie rumienia mogą być również:
5. Inne
Palenie papierosów
Zaburzenia jelitowo-żołądkowe ((hipochlorhydria, zakażenie Helicobacter pylori, silny stres emocjonalny)
Zaburzenie procesów metabolicznych
Stany chorobowe z towarzyszącą gorączką
Zaburzenia hormonalne (ciąża, menopauza)
Przyjmowanie antykoncepcji hormonalnej
Ogólne choroby organizmu: nadciśnienie tętnicze, cukrzyca
Stany alergiczne
Częsty kontakt z wodą chlorowaną i twardą
Przebyte operacje usunięcia jajników lub jąder
Rumień-rodzaje:
Rumień na twarzy w zależności od swojego umiejscowienia i przyczyny występowania może różnić się. Wyróżniamy kilka rodzajów rumienia:
rumień różowaty — poza zaczerwienieniem, pojawiają się również grudki i krostki. W cięższych przypadkach rumień różowaty może powodować zmiany przerostowe nosa.
rumień wielopostaciowy,
rumień łojotokowy,
rumień posterydowy,
rumień kontaktowy,
rumień w kształcie motyla,
rumień zakaźny,
inne rodzaje — w zależności od przyczyny, zmiany mogą różnić się od siebie, szczególnie w przypadkach, gdy przyczyną rumienia są choroby ogólne organizmu.
Rumień na twarzy-diagnostyka:
Rumień, szczególnie stale utrzymujący się należy skonsultować z lekarzem dermatologiem. Zmiany te skonsultować można również z lekarzem alergologiem, lekarzem zajmującym się medycyną estetyczną lub kosmetologiem.
Diagnostyka zmian rozpoczyna się od szczegółowego wywiadu z pacjentem, który ma za zadanie określić możliwe przyczyny problemu. Pacjent poproszony może zostać m.in. o udzielenie odpowiedzi na temat stylu życia, diety oaz przyjmowanych leków. Podczas diagnozy, zmiany szczegółowo oglądane są za pomocą dermatoskopu. W przypadku nietypowych zmian, zalecona może zostać szersza diagnostyka, która pozwoli nie tylko na określenie typu zmiany, ale również przyczyny jej występowania.
Rumień na twarzy-leczenie:
W zależności od przyczyn, leczenie rumienia może być różne. Jeżeli za powstawanie rumienia odpowiadają choroby ogólnoustrojowe organizmu to w pierwszej kolejności należy rozpocząć diagnostykę oraz leczenie chorób pierwotnych.
Jeśli jednak rumień stanowi jedynie problem estetyczny to wdrożone może zostać leczenie dermatologiczne (maści oraz kremy zmniejszające widoczność naczyń krwionośnych). Najskuteczniejszą metodą w przeciwdziałaniu rumieniowi są jednak zabiegi laserowe, pozwalające zamknąć rozszerzone naczynia krwionośne.
Rumień na twarzy-domowe metody postępowania:
Leczenie rumienia domowymi sposobami zazwyczaj nie przynosi widocznych efektów. Stosowanie ziołowych okładów (zielona herbata, miłorząb japoński) w miejscu zaczerwienienia, może jedynie złagodzić świąd i przyczynić się złagodzenia koloru skóry. Warto natomiast pamiętać, że w przypadku rumienia konieczna jest stała odbudowa bariery hydrolipidowej.
Do substancji oraz składników aktywnych stosowanych w pielęgnacji skóry naczyniowej można zaliczyć:
witaminy (C, K, B3), siarczan dekstranu, retinaldehyd,
alantoinę, rutynę, escynę, D-pantenol (prowitaminę B5), flawonoidy oraz antocyjany,
kwasy PHA, takie jak kwas laktobionowy i glukonolakton,
wyciągi roślinne (m.in. z ruty zwyczajnej, kasztanowca, zielonej herbaty, arniki górskiej oraz miłorzębu japońskiego),
oleje (np. z migdałów słodkich, rumianku rzymskiego, melisy, szałwii, róży, cyprysu oraz sandałowca),
a także składniki, które wzmacniają płaszcz hydrolipidowy skóry, takie jak ceramidy.
Warto jednak pamiętać, że składniki kosmetyków przeznaczonych do pielęgnacji skóry naczyniowej działają głównie profilaktycznie i wspomagająco w redukcji nadreaktywności skóry.
Przeciwdziałanie:
Aby zminimalizować powstawanie zmian, należy pamiętać o odpowiedniej ochronie przeciwsłonecznej. Osoby borykające się ze skórą naczyniową/ wrażliwą powinny również systematycznie stosować kremy i maści odbudowujące.
Unikanie drażniących i mocno złuszczających produktów, również może pomóc w zapobieganiu powstawania zmian. Nie zaleca się stosowania peelingów mechanicznych i zabiegów na bazie silnych kwasów.
Jeżeli czynnikiem wywołującym rumień są wyżej wymienione produkty spożywcze, to należy wyeliminować lub przynajmniej zminimalizować ich występowanie w codziennej diecie.
Rumień -zabiegi:
Zabiegi kosmetologiczne, które mogą pomóc w zwalczaniu rumienia to m.in:
Laseroterapia stosuje skoncentrowane światło, które dociera do naczyń krwionośnych w skórze. Dzięki temu, energia świetlna jest absorbowana przez hemoglobinę, co prowadzi do zamknięcia naczynek i redukcji widoczności rumienia.
Zabieg zazwyczaj trwa od 15 do 30 minut, w zależności od obszaru ciała. Po nałożeniu żelu chłodzącego, pacjent otrzymuje okulary ochronne, a następnie określony obszar skóry poddawany jest działaniu lasera. Po zabiegu skóra może być trochę zaczerwieniona lub piekąca, co ustępuje w ciągu kilku godzin.
2. Zabiegi z użyciem ultradźwięków:
Ultradźwięki poprawiają mikrokrążenie i wspomagają procesy regeneracyjne w skórze. Poprzez wprowadzenie substancji aktywnych (np. ekstrakty roślinne lub witaminy), ultradźwięki mogą pomóc w redukcji stanu zapalnego oraz wzmocnieniu ścianek naczyń krwionośnych.
Zabieg polega na przemieszczaniu po skórze urządzenia emitującego ultradźwięki. Cały proces jest bezbolesny i trwa zazwyczaj 30-60 minut. Po zabiegu skóra może być delikatnie zaczerwieniona, ale nie wymaga czasu na regenerację.
3. Zabiegi chemiczne (peelingi chemiczne):
Peelingi chemiczne pomagają złuszczyć martwy naskórek, co stymuluje regenerację skóry oraz poprawia jej wygląd. Substancje czynne takie jak kwasy (np. kwas salicylowy lub migdałowy) mogą pomóc w redukcji stanu zapalnego i wzmocnieniu naczyń.
Po oczyszczeniu skóry nakłada się na nią kwas, który pozostawia się na określony czas w zależności od rodzaju peelingu. Po zabiegu skóra może być podrażniona i zaczerwieniona, co zwykle ustępuje po kilku dniach. Wskazane jest stosowanie odpowiednich preparatów nawilżających oraz unikanie słońca przez kilka dni po zabiegu.
Często zadawane pytania:
Gdzie najczęściej występuje rumień?
Rumień pojawia się najczęściej na twarzy, w okolicach policzków oraz nosa. Zdarza się, że zmiany pojawiają się również na szyi oraz dekolcie.
Czy rumień jest dziedziczny?
Rumień może być zmianą genetyczną. Częściej jednak dziedziczne są choroby wpływające na nadmierne rozszerzanie się naczyń krwionośnych- powodujące rumień.
Czy rumień może występować u kobiet w ciąży?
Rumień podczas ciąży może wskazywać na zakażenie krwi, aby uniknąć powikłań i nie narażać płodu, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.
Czy rumień może występować u niemowląt?
Rumień u niemowląt jest częstym zjawiskiem, jeżeli nie towarzyszą temu dodatkowe objawy to nie wymaga on leczenia.